Berlijn.

Alhier overleed den 4. Maart, aan eene kortstondige ziekte, de beroemde geoloog Leopold von Buch, in den ouderdom van 84 jaren.

Hij leefde sedert 63 jaren in onafgebroken vriendschap met den grooten Alexander von Humboldt.

Deze ontmoette hem voor het eerst in 1791 bij Werner te Freiberg.

Zij reisden te zamen in Italië, Zwitserland en Frankrijk en hielden gedurende vier maanden hun verblijf te Saltzburg.

Volgens schrijven van von Humboldt zelven, was von Buch niet alleen een der grootste vernuften zijner eeuw, maar bezat tevens een beminnelijk en edel karakter.

Hij liet overal, waar hij zich ophield, vele kundigheden achter en heeft zich er op kunnen beroemen, het gebied der geologie aanmerkelijk uitgebreid te hebben.

Zijn vriend zegt dan ook in eenen brief: „ik betreur zijnen dood, en zijn verlies maakt mij neêrslagtig en droevig.

Ik vroeg hem om raad, als aan een’ Mentor, en zijne toegenegenheid, als ook die van Gay-Lussac en Arago, die insgelijks zijne vrienden waren, was mij van veel dienst in mijne werkzaamheden.

Niets had mij tot dezen slag voorbereid, ..... Leopold von Buch was de oudste der geologen in Europa, en velen zullen zeker met von Humboldt zijn verlies betreuren.