Plantas ſubterraneas deſcripſit Fr. A. ab Humboldt. — iuuat integros accedere fontes. Lucret. Plantas cryptogamicas Fribergenſes enumeraturus, ea quæ de algis fungisque ſubterraneis quibusdam ſedulo obſervavi antequam Floræ ipſius Prodromus typis mandatus fuerit, in lucem proferre volui, non ingratum id fore Botanices ſtudioſis ratus. 1. Lichen verticillatus, filamentoſus, pendulus, ramis omnibus verticillatis, teretibus, glabris, intus tomentoſis. Hab. copioſiſſime auf Kurprinz Fr. Auguſt Erbſt. zu Grosſchirma (im Stroſſenbau unter der 3ten Gezeugſtrecke 10 Lr. vom Treibſchacht gegen Oſt) Nuperrime quædam ſpecimina legi auf Seegen Gottes u. Herz. Auguſtus Fdgr. (im Joh. Georgs Stoln) & auf Krieg und Frieden Fdgr. (im Thurmhöfer Hülfs ‒ Stoln, wo der Donather ſpat überſetzt.) Omnem quam potui curam in ſtationibus plantarum rite iudicandis contuli, quum mea aliorumque experientia edoctus ſciam, quamlibet fere algae ſpeciem per longum temporis ſpatium vno eodemque loco provenire. Hinc ſpero fore, ut quisquis in poſterum cuniculos noſtros peruagetur, plantas a me deſcriptas ſine moleſtia inueuiat. Synonim. nullum inueni. Diagn. Planta longitulinis vncialis — quatuor pedum, pendula, cinereo-fusca, aqua irrigata nigra, ramoſiſſima, ramis omnibus verticillatis, latitudinis 2-5 linear. teretibus, glabris, quandoquidem anaſtomoſantibus. Specimina ſicca valde fragilia dum vruntur crepitant, quod Celeberr. Scopoli (Diſſertat. ad ſcientiam natur. pertin. P. I. p. 95) et de Lich. radiciformi obſeruavit. Integumentum exterius glabrum, paulisper ſtriatum. Subſtantia interior filamentoſa, molliſſima, filamentis plumoſis, niueis, ſplendentibus. Ramuli iuniores læte virides! Fructificationem non vidi . Plantam fodinalem nostram Lichenibus filamentoſis, Usneis Dillenii, adſcripſi, eodem iure quo Lichen radiciformis inter Lichenes recenſetur. licet nunquam ſolis radiis expoſiti, cujus noui phaenomeni cauſam alio loco exponere conabor. forſan quia tempus inflorescentiæ ignoro. Vid. quæ Celeberr. Hedwig, vir immortali laude dignus, de floribus fungor. attulit in Leipz. Samml. zur Phyſick und Naturgeſch. B. II. St. 2. p. 280. Differt L. verticillatus ab Usnea molli Baumgarten (Flor. Lips. n. 1445. Lich. diuaricatus Lin. Syſt Veg. p 964) 1. fronde haud articulata; 2. ramis haud dichotomis, haud compreſſis, haud lacunoſis. Ab Lich. lanato Hudſon (Flor. Anglica ed. 2. p 562.) 1. fronde pendula haud de cumbenti; 2. ramulis verticillatis, nec breuiſſimis. Obſeru. Planta quam Celeberr. Scopoli (l. c. p. 91. tab. 3.) ſub nomine Byſſi fruticuloſi deſcripſit, non niſi Lich. verticillati ramulus videtur, cuius apici Byſſus penicellum Scop. adnatus eſt. Vidi enim in cryptis nostris præſertim auf Seegen Gottes u Herz. Aug. Fdgr. in eadem trabe algam iconi Scopolianæ ſimillimam et verum L. verticillatum, faſciculis niueis filamentoſis carentem. Accuratius inspiciens faſciculos terminales in Lichene paraſiticos ac mullo modo ei cohaerentes obſeruaui. Geminæ igitur plantæ B. fruticuloſam Scop. conſtituunt, Byſſusque per eas in Usneas ſeu Lichenes filamentoſos tranſire nequit! Pulcherrimum Specimen L. verticillati, longitudinem 4¼ pedum ſuperans e ſaxo pendens auf Kurpr. Fr. Auguſt Erbſt. inuentum eſt. Nulla, ſi fucos excipias, alga fere unquam major reperta, mirumque corpus vegetabile tam variis iisque longiſſimis ramis luxurians in tanta fodinarum caligine et 440 pedum profunditate nasci. 2. Lichen palmatus erectus, ramoſiſſimus, cinereo-fuscus, ramis palmatis, apice dilatatis. Usnea palmata, funiculus tenuis, mollis, extremis ramis dilatatis. Scopoli Diſſert. P. I. p. 94. tab. 7. fig. 1. Legi rariſſiman hanc algam auf Prophet Samuel Fdgr. (im alten tiefen Fürſten Stoln) und Neue Hofnung Gottes Fdgr. zu Bräunsdorf (auf der 3ten Gezeugſtr. gegen Mittag) Diagn. Planta 3 uncialis, erecta, glabra, cinereo-fuſca, apice nigticante, ramoſiſſima, ramis conpreſſis, palmatis, rigidis, verſus apicem dilatatis. Fructificationem non vidi. Differt a Licb radiciſormi ramls erectis haud decumbentibus, palmatis haud dichotomis. Lin. jun. Diſſert. muſc. p. 37. 3. Byssus clauata erecta niuea, verſus baſin attenuata, clauæformis. Copioſiſſime lege auf Güte Gottes Erbſt. zu Tuttendorf (im tiefen Nachtigallſtoln, wo der Treue Hand Gottes Spat überſetzt) Synon. nullum inueni. Diagn. Byſſus clauæformis, ſolitarius, uncialis, erectus, filamentis niueis, apice denſiſſime intertextis. 4. Byssus digitata ſimplex, niuea, dependens, apice 5-7 dactyla. Syn. nullum inueni. Vide auf Thurmhof. Hülfs ‒ Stoln, wo Donater ſpat überſetzt e trabe dependens. Copioſe. Diagn. Lora 3-4 uncialis, niuea, verſus apicem digitata, filamentis conſtans tenuiſſimis parallellis. Habitus valde conſtans. 5. Byssus penicellum filamentoſa, alba, in faſciculos coadunata. Scopoli. Diſſert. P. I p. 91. Gleditſch meth. fung. p. 22. a. Vidi im Theibſchacht auf Jung Himmliſch Heer Fdgr. copioſiſſime. Obſervat. ſemiuncialis, rigida, erecta, niuea, ſplendens, filamentis ſimpliciſſimis. Diſſert a Byſſ. candida Leyſſer Flor. Hal. n 1180 (Dillen. muscor. tab. 1. fig. 15!) filamentis neque ramoſiſſimis, neque villoſis. Igni admota ardet cum fumo atque odore nauſeoſo, empyreumatico, animalium capillis fere proprio, quod in cryptis ipſis ſæpe expertus ſum. „Indiuidua ſubterranea, inquit Celeberr. Scopoli, ſolertiſſimus plantarum fodinalium, ſcrutator, viciniora Oceani fundo, induunt ſaciem coralloiden. Byſſus penicellum valde accedit Corallinæ exiguæ Elliſii tab. 15. n. 24.„ 6. Byssus bombicina explanata. membranacea, alba, membrana ex filamentis conſtans denſe intertextis. Byſſus bombicina Retz Prodr. Flor. Scand. n. 1548. Willdenow Flor. Berol. n. 1081. Leers Flor. herb. n. 1005. Baumgarten Flor. Lips. n. 1474. Roth Flor. German. p 518. B. floccoſa Schreber Flor. Lips. n 1160. Scopoli Diſſert. P. I p 92. tab, 4. B. cellaris Weis Flor. Gotting. p. 18. Necker delic. Gallo — Belg. p. 532. Haller. Hiſt. Helu. n 2108. Dillen. musc. p. 5. Hab. in omnibus fere puteis atque cuniculis noſtris ſaxa atque trabes obducens. Obſeru. B. bombicinæ valde affinis Byſſus cryptarum Huds. (Flor. Anglica. ed 2. p. 607.) in rupibus calcareis cameratis naſcens. Noſtra Spec. tamen nunquam cinerea. Elegantiſſimos ſæpe orbiculos format, diametri ſemipedalis, quales inueni im neuen Morgenſtern Erbſt. am Muldenberge et Joel Fdgr. in St. Michælis. 7. Boletus venosus, explanatus, flaueſcens, margine undulato, reflexo, ſuperne papillaceo, poroſo, inſerne venoſo. Legi auf Kurpr. Fr. Auguſt zu Groſſchirma Erbſt (im Treibſchacht auf der erſten Gezeugſtr.) und Neue Hofnung Gottes Erbſt. zu Bräunsdorf. Syn. nullum inueni Diagn. Fungus explanatus, læuis, ex albo flaueſcens, tenerrimus, margine albidiori prominenti undulato, pellucido, papillis quaſi obſitus, pagina inferiori venoſa. Venæ nigro — fuscæ prominentes, ex uno eodemque centro naſcentes, anaſtomoſantes, in planta adultiori totam fungi paginam reddunt fuscam. Pori rari tenuiſſimi. Caueas ne plantam iuniorem pro Thaelæphora habeas. Papilli cylindrici, decidui. Obſeru. Boletus 2 uncialis. Figura conſtantiſſima. 8. Boletus turritus erectus, lobatus, lobus unus alteri impoſitus, apice explanatus concauus, ſuperne poroſus. Poria turrita Scop. Diſſ. P. I. p. 107. Pauca ſpecimina rariſſimi hujus fungi legi auf Güte Gottes Erbſt. zu Tuttendorf (im Tiefen Nachtigallſtoln am Mundloch.) Obſeru. Color cinereo-griſeus. Stipes nullus, ſed lobi ſeu pilei glabri, alteri alteris impoſiti in turrim ſurgentes. Longitudo ſemiuncialis. Specimina mea iconi Scopolianæ ſimillima, quod eo magis miratus ſum, quum B. turritum, propter ſingularen habitum, plantam monſtroſam crediderim. Nullus Boletus ſtipitatus in viis ſubterraneis hucusque mihi obuius fuir. 9. Peziza cryptophila, ſeſſilis, acute conica. glabra, ore integro. Legi an Thürstokken auf dem Kühſchacht zu Bräunsdorf und Gelobt Land Fdgr (im Seidenſchwanzer Tageſchacht zwiſchen Tauber u. Brandſtoln) Diagn. Peziza flaua, 4 linear. longitudine, ore ancipiti, ſæpe triangulari. Subſtantia mollis, deliquescens.